Vorige week was ik op een bijeenkomst over neuropsychologie.
Maar er was ook een vreemde eend in de bijt. Om je hersenen te activeren heb je namelijk soms een heel andere prikkeling nodig. Dus was er een Amerikaanse trainer ingevlogen die in sneltreinvaart onze werkhouding kwam analyseren. Ze had ook een boek geschreven: ‘Healing with compliments’. Naar goed Amerikaans gebruik maakte ze daar ook stevig reclame voor.
We moesten een vragenlijst invullen. Achteraf kwam daar een profiel uit. Er zijn vier soorten werknemers:
- De QBT’er. Dat betekent: Quit By Tea. Deze mensen zien bijeenkomsten en vergaderingen als momenten die je zo snel mogelijk weer moet verlaten. Je herkent ze aan de jassen die ze meenemen de zaal in. Zodra er een theepauze is sluipen ze weg. Daarom wordt tegenwoordig op congressen de syllabus pas na het laatste programma-onderdeel uitgedeeld.
- De LAS’ser. Dat betekent: Look and See. Die mensen zitten liefst achterin. Ze stellen zich verdekt op. Ze verwachten weinig van het programma en al helemaal niet van hun collega’s. Bij interactieve opdrachten duiken ze weg onder de bank.
- De BTW’er. Zij gaan uit van het principe Better Than Work. Een congres is een dagje uit. Niet op vrijdag, liefst op woensdag, dat breekt de week. Als ze hun werk verzuimen komt dat omdat het werk niet genoeg lijkt op de vrije tijd.
- De ETL’er. Dit zijn de medewerkers die in hun kerstpakket geen potje ragout willen, maar een studieboek. Ze houden van korte pauzes en praten dan bij voorkeur over hun werk. De afkorting betekent Eager To Learn. Deze mensen stellen veel vragen en maken voortdurend aantekeningen. Ze zijn blij als ze op hun werk zijn. Mogelijk hebben ze een vervelend privé-leven.
Welk type werknemer ben jij?
henk 50 
Ik zit een beetje tussen de BTW en de ETL in, als ik dat zo inschat. In vind een uitje voor het werk altijd erg interessant en je leert er altijd van (al is dat uitje een paar uur op de hoogzit zitten). Ik maak inderdaad aantekeningen, zit meestal vooraan of toch zo dat ik de spreker (oid) goed kan zien. Maar in mijn pauzes praat ik toch liever over andere dingen dan werk eerlijk gezegd.
Altijd leuk, zulke type-aanduidingen.
Haha, grappige typering, naar Amerikaans gebruik ook wel erg kort door de bocht. Mijn type staat er niet bij. Als ik een boeiende baan heb, zou ik liefst overdag werken en ´s nacht congres hebben. Zonder interactieve opdrachten en met ruimte voor stilte en filosofische overpeinzingen. En champignonragout graag, in mijn kerstpakket ( van de voedselbank ?). Wat ik altijd heel irritant vond aan kerstpakketten is de alcohol. Ik drink geen alcohol, dus ik had nooit iets aan mijn kerstpakket. Dus dan maar een studieboek….