Alweer Willem Engel. Als hem een kritische vraag bij één van zijn stellingen wordt voorgehouden tijdens een TV-programma voor RadioTV Rijnmond reageert hij niet op de inhoud van die vraag, maar hij herhaalt zijn standpunt en voegt er aan toe dat hij sterke aanwijzingen heeft dat degene die dat gezegd wordt betaald door de farmaceutische industrie. Op de vraag van de reporter of hij dat kan bewijzen zegt hij 'we zijn bijna klaar met dat onderzoek'. Dit was weer dezelfde tactiek. Niet op de inhoud ingaan, maar een afleidingsmanouvre inzetten. Daarna hoor je er niets meer van. Het was gewoon een tactiek om op dat moment de verslaggever de mond te snoeren. 'De snelle verandering van onderwerp stelt de spreker in staat om een ongewenst onderwerp of een ongemakkelijk feit te vermijden voordat het een blijvende indruk achterlaat. Door de aanval te richten op een heel ander onderwerp raakt de vragensteller in verwarring' (Ryan Mackay in The Great Internet Conspiracy).
Films op sociale media
Het is opvallend hoe lang de video’s met de verspreiding van informatie op internet zijn. Minstens een uur, maar vaak 1½ uur. Dat is opvallend in een tijd dat alles alleen maar korter en sneller moet. Maar dat heeft een functie. Het zijn vaak in feite monologen. De interviewer is het van tevoren al helemaal eens met de geïnterviewde en is dus per definitie al uitgeschakeld. Voorbeelden zijn de video’s van Blue Tiger Studios en de Nieuwe Wereld en van ServusTV met Sucharit Bhakdi.
Kenmerkend voor deze tactiek is ook dat er in de titel of bij aanvang al meteen wordt gezegd dat de ander manipuleert, liegt of de ‘tegenstander’ wordt op een andere manier verdacht gemaakt, bijvoorbeeld met beelden (een foto van Hugo de Jonge gemonteerd in een massabijeenkomst van de NDSAP). Die uitspraak of dat beeld blijven dan op zo’n manier hangen dat de kijker niet kritisch meer naar het programma kan kijken. Je zou kunnen denken dat dat eerlijk is, maar het is een vorm van bewuste en vooropgezette brainwash.
De geïnterviewde spreekt voor eigen parochie en kan zich te buiten gaan aan oncontroleerbare redeneringen en het noemen van bronnen zonder dat de interviewer ook maar één kritische vraag zal stellen. De achterliggende gedachte is dat een enorme muur aan tekst tevens als bewijs kan dienen..Voor een publiek dat niet bekend is met deze techniek en een zeer beperkte kennis van de onderwerpen heeft gaat de boodschap er vervolgens ongecontroleerd als zoete koek in.
Statistiek
Een bekend verschijnsel is ook het goochelen met statistieken. Dat gaat zó snel en is zó oncontroleerbaar dat de kijker gemakkelijk in verwarring raakt. Zo zag ik een onduidelijke statistiek die binnen 30 seconden weer werd weggehaald en die desondanks de stelling van de spreker zou moeten onderstrepen. Zelfs een statisticus meldde dat hij er totaal geen chocolade kon bakken omdat het onmogelijk was om de statistiek goed te beoordelen, zelfs niet bij stilstaand beeld.
Dat kan gewoon onhandigheid zijn van de spreker, maar het kan dus ook een onderdeel zijn van de Gish-gallop manier van denken en spreken. Een statistiek doet het altijd goed en voor het kijkend publiek komt dat vaak over als bewijs dat een thema goed is uitgezocht.
Lijsten
Volgens de auteurs van een artikel over deze manier van discussiëren valt de Gish gallop methode vaak op in boektitels die met lijsten werken. De meest beruchte titel schijnt te zijn:
200 Evidence-Based Reasons NOT To Vaccinate van de antivaxx Website Green MedInfo.
Ook een andere bekende ‘teller’ noemt het getal 200: 200 Proofs Earth is Not a Spinning Ball. Maar liefst 200 wetenschappelijke bewijzen dat de aarde plat is.
De punten die in de galop naar voren worden gebracht, zijn vaak kort en niet-specifiek. Het kost veel moeite om alles volledig te weerleggen en het is voor de auteur veel gemakkelijker om er nog een vraag toe te voegen dan voor de respondent om een passend antwoord te formuleren. Dat is dan ook de tactiek: zeg niet zoveel concreet dat je weersproken kunt worden en bedelf niettemin de tegenstander met een enorme voorraad aan veelsoortige ‘bewijzen’die zó gevarieerd zijn dat het een hoop tijd kost om ze allemaal te bestrijden. Als iemand bewijst dat er iets niet klopt is de reactie: ‘maar u gaat hiermee voorbij aan de kern van mijn betoog’.
Senator Ted Cruz, die in zijn studententijd nationaal kampioen debatteren was, beschreef de verspreiding van de Gish-gallop gesprekken als "een verderfelijke ziekte die de essentie van het debat op de universiteit heeft ondermijnd". En volgens mij ook in de samenleving.