Schaf de autogordel af!

In Nederland is een nieuwe actiegroep actief. Het is de actiegroep 'Autowaarheid'. Het dragen van de autogordel is sinds 1975 verplicht, maar de leden van deze groep willen dat de maatregel onmiddellijk van tafel gaat.

Volgens de actievoerders is de maatregel disproportioneel en heeft hij een zeer negatieve invloed op de samenleving. “Mensen zitten tijdens het rijden vast, ze kunnen geen kant op. We laten ons onze vrijheid niet meer afnemen door dit soort absurde maatregelen” aldus Autowaarheid-voorman Ed Zakkemaker.

Jaarlijks komen in Nederland zo’n 600 mensen om in het verkeer, maar volgens Zakkemaker zijn deze cijfers zwaar overdreven. “We laten ons leiden door de angst voor hoge sterftecijfers, terwijl veruit de meeste automobilisten de rit gewoon overleven.”

Volgens Zakkemaker is er geen enkel bewijs dat autogordels echt werken. “Ik denk dat ik gewoon wakker ben en dus weet hoe deze zaak in elkaar steekt. Ik hoop dat meer mensen het gaan zien en wakker worden. Je moet naar elkaar luisteren, met elkaar in verbinding blijven, zodat de samenleving van deze absurde maatregel bevrijd wordt.”

(Ontleend aan een bericht op het blog Nieuwspaal). 

Sponsored Post Sponsored Post Menu Meer info Learn from the experts: Create a successful blog with our brand new courseThe WordPress.com Blog

WordPress.com is excited to announce our newest offering: a course just for beginning bloggers where you’ll learn everything you need to know about blogging from the most trusted experts in the industry. We have helped millions of blogs get up and running, we know what works, and we want you to to know everything we know. This course provides all the fundamental skills and inspiration you need to get your blog started, an interactive community forum, and content updated annually.

Register now

Ontwikkelingsprofiel volgens R.E. Abraham (1)

Professor R.E. Abraham volgt in zijn boek Het Ontwikkelingsprofiel een opbouw van de verschillende fasen in de sociaal-emotionele ontwikkeling. Deze indeling is o.a. gebaseerd op het denken van Sigmund Freud en op het epigenetisch principe van Erik Erikson. In de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking vind je het principe terug bij het gedachtengoed van Anton Došen.

Prof. Dr. R.E. Abraham (1937-2005), was psychiater, psychoanalyticus en psychoanalytisch psychotherapeut. Hij was emeritus hoogleraar psychiatrie aan de Universiteit van Leiden met een speciale leerstoel op het gebied van de psychotherapie. Lange tijd was hij werkzaam op de Jelgersmakliniek in Oegstgeest.

Kunnen en aankunnen

Het ontwikkelingsprofiel is een psychodynamische diagnose van de persoonlijkheid. Het geeft een sterkte-zwakteanalyse op basis van de betekenis van het alledaags functioneren. Wat kán iemand, en wat kan iemand áán?

Dat was ook steeds meer de leidraad voor mijn werk. Het IQ zegt niet zoveel, zelfs de vaardigheden van een persoon zeggen niet zoveel. Het gaat vooral om de verhouding tussen draagkracht en draaglast.

Epigenitisch principe

Professor Abraham heeft het zogenaamde epigenetische principe van Erik Erikson verder uitgebouwd. Epigenitisch wil zeggen dat je vanaf de geboorte bepaalde fasen in je leven doorloopt: er zit een opbouw in. Je leven is een sociaal-emotioneel bouwpakket. Als er onderdelen uit dat bouwpakket ontbreken heeft dat gevolgen voor het hele gebouw.

Hoe vroeger je in de ontwikkeling bouwstenen mist, des te groter is de schade voor het totale gebouw. Een baby die geen liefde en koestering ervaart zal daar als peuter, als kleuter, als puber, maar ook in zijn volwassenheid ernstige van gevolgen van ondervinden. Heb je als kleuter bepaalde ‘ontwikkelingstaken’ gemist, dan heeft dat ook gevolgen voor volgende fasen. Maar als de eerste fasen gezond zijn doorlopen heb je wel een veilige basis. De consequenties van de verstoring zijn minder groot voor je latere persoonlijkheid.

De eerste vijf fasen

De consequenties die verstoringen in de achtereenvolgende fasen hebben noemt Abraham als volgt:

1. Structuurloosheid: het gedrag wordt bepaald door interne en externe prikkels. Je reageert direct op wat je ziet of hoe je je voelt, zonder dat daar een rem op zit. “Ik eet wanneer ik honger heb en ik ga slapen als ik slaap krijg.” Het verbaast me nog steeds dat veel verslaafde mensen terugvallen op dit vroegste niveau van de sociaal-emotionele ontwikkeling. Kennelijk breekt een verslaving de persoonlijkheid af. Het gedrag zie je ook veel bij de zogenaamde reactieve hechtingsstoornis.
2. Fragmentatie: er is een gebrek aan innerlijke consistentie. De persoon heeft nauwelijks een eigen ‘ik’, er wordt een gevoel van leegte ervaren, de persoon zoekt voortdurend prikkels, er zijn heftige en wisselende stemmingen. Wat de ene dag voor waar wordt gehouden wordt de volgende dag verworpen. Dit beeld past o.a. bij varianten op het onderwerp hechtingsstoornis, heel uitgesproken bij de borderline-persoonlijkheidsstoornis en bij een deel van de mensen met ADHD. Vaak wordt de leeg gevuld door het gebruik van ‘middelen’.
3. Symbiose: de persoon is afhankelijk van anderen. Hij is het verlengstuk van belangrijke anderen. Zonder hen voelt hij zich verloren. Is de ander opgewekt, dan is hij opgewekt, ziet de ander het niet zitten, dan ziet hij het ook niet zitten. Dit beeld past o.a. bij de afhankelijke persoonlijkheidsstoornis en bij de vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Je ziet het ook terug binnen één van de stoornissen binnen het autistisch spectrum. Vroeger werd deze stoornis wel de symbiotische psychose genoemd.
4. Verzet: het gebrek aan eigen autonomie uit zich in het verzet tegen anderen ( “als het moet doe ik het niet”). Anderen worden per definitie als overheersend ervaren. Dit past bij sommige vormen van narcisme en bij de oppositionele gedragsstoornis (ODD). Dit kan zich ook vertalen in een grote hoeveelheid dwanghandelingen (de obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis).
5. Rivaliteit: de persoon kan er niet tegen als de ander iets beter kan of meer weet. Er is sprake van een voortdurende rivaliteit. Het beeld past bij varianten op de narcistische persoonlijkheidsstructuur en bij de theatrale persoonlijkheidsstructuur (volgens de oude DSM-indeling).

Professor Anton Došen heeft deze principes 'vertaald' naar de gehandicaptenzorg. Bij hem zie je (ongeveer) de eerste twee fasen terug in de adaptatiefase (0 tot 6 maanden), fase 3 in de socialisatiefase en de fasen 4 en 5 in de individuatiefase (18 tot 36 maanden). Wel gebruikt hij andere termen en ook wel een andere manier om tot de ‘uitkomsten’ te komen.

De logica van een treinreiziger

Het is ook allemaal wel erg ingewikkeld in het OV. Al die regels waar je je aan moet houden. Hoe moet je dat allemaal onthouden?

Het was al ingewikkeld om het station binnen te komen. Daar staan poortjes. En dan moet je een pasje voor een glaasje houden. Maar dat was gelukt.

Toen kwam de trein er aan. En weet je, dan ga je gewoon ergens zitten. En dan begin je natuurlijk een gesprek via je telefoon. Wat moet je anders doen in de trein…?

Dat het een Stiltecoupé is? Ik praat toch niet hard? Stilte is dat je niet schreeuwt. Maar je mag gewoon praten met je de telefoon, swa! Als iemand daar last van heeft gaat hij maar ergens anders zitten. Want ik zit hier al en ik ga niet weer ergens anders zitten.

Mondkapje verplicht? Dat heb ik toch bij me? Wie zegt dat ik het dan voor mijn neus moet hebben? Het is toch een mondkapje? Ik heb het hier toch, dat zie je toch?

Nee, ik heb het ook niet voor mijn mond. Nee, dat klopt. Hoe dom kun je zijn, swa? Anders kan ik toch niet telefoneren? Dan kan niemand mij verstaan, swa! Logisch toch? En ik betaal toch ook mijn kaartje? Dan mag ik gewoon bellen. En mijn mondkapje doe ik weer voor mijn mond als ik klaar ben met bellen. Niet voor mijn neus, want daar is een mondkapje niet voor...

Het boek komt er aan…

Waar was ik de afgelopen maanden vooral druk mee? Dat was met het schrijven van een boek. Het schrijven is trouwens niet de grootste klus. Het proces van het redigeren en corrigeren kostte meer tijd en energie. 

Maar nu ligt het dus bij de drukker. Ik kijk er even helemaal niet meer naar. Het werk is nu voor anderen.

Het is een casusboek dat ik op verzoek heb ik geschreven ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de VBTGG, de vereniging voor bijzondere tandheelkunde in de gehandicaptenzorg.

In dit boek heb ik 20 casussen uitgewerkt uit een enorme stapel casussen die ik in de loop van een aantal jaren heb verzameld. De casussen omvatten het brede spectrum van patiënten met een verstandelijke beperking, van zeer ernstig meervoudig beperkt tot een lichte verstandelijke beperking. Ook heb ik twee observaties verwerkt van mensen met psychiatrische problematiek en een stappenplan rond de mondverzorging van een dementerende patiënt. Die laatste casus gaat over de woonsituatie: hoe kunnen we mondzorg verlenen als een bewoner zich blijft verzetten?

Uiteraard heb ik de verhalen flink gemixt teneinde de anonimiteit zoveel mogelijk te kunnen waarborgen.

De beschreven observaties gaan over behandelingen bij zowel tandartsen als bij mondhygiënisten en preventie-assistenten.

Het eerste deel bevat een ‘samenvatting’ van mijn denkkader. Hoe ging ik te werk, wat was mijn achtergrond bij het kijken en wat heb ik tijdens de observaties geleerd?

Tijdens het schrijven bedacht ik dat ik ook best een tweede deel zou kunnen schrijven, maar aan de andere kant: zo is het ook wel even welletjes.

Het boek 'Van Puzzel naar Maatwerk' verschijnt eind maart 2021 bij uitgeverij Prelum in Houten. Het telt bijna 200 bladzijden. Het boek wordt gepresenteerd tijdens een speciale bijeenkomst van de VBTGG in april (die meteen ook een andere naam krijgt: de Vereniging Mondzorg voor Bijzondere Zorggroepen: VMBZ). 

Batavus in de sneeuw

Mijn Batavus Dinsdag was vorige week jaloers. Ik had de Gazelle uit de schuur gepakt en Baafje bleef alleen achter in de schuur.

De reden was dat ik op de Gazelle plat met mijn voeten bij de grond kon. Dat leek me veiliger bij gladheid.

Bovendien had de Gazelle zachtere banden. Dan heb je meer grip op de weg bij gladheid.

De Batavus Dinsdag had nog nooit sneeuw meegemaakt. Dus heb ik hem/haar vorige week nog even de sneeuw laten ervaren. De Batavus Dinsdag vond het wel een beetje koud aan de wielen. Geef mij maar de lente, zo sprak hij/zij.

Die komt er aan, zei ik. En ziedaar, zomaar een lente-achtig weekend. Baafje fietste op één dag bijna 80 kilometer. 

Wat te doen tegen de Gish-gallop?

Ik schreef over mensen die gebruik maken van de Gish-gallop methode om daarmee chaos bij de 'tegenstander' te veroorzaken. Kun je je nog verweren tegen mensen die deze manier van discussiëren toepassen?

1. Weerlegging : ga van punt tot punt in op elk afzonderlijk argument. Dit is erg ingewikkeld, omdat je overal strijd over zult krijgen. In een discussieprogramma met een gespreksleider krijg je daar de tijd ook niet voor. Bovendien zal de Gish-gallopper proberen zoveel mogelijk tijd te winnen met allerlei details zodat jij niet aan je uitleg toekomst. Een andere tactiek van de Gish-gallopper is dat als jouw weerlegging maar een minimaal foutje bevat dat hier dan uitgebreid op in zal worden gegaan. Bovendien zal de Gish-galloper dan ook de beweren dat de rest van je verhaal dus ook niet kan deugen. Daar neemt hij (zij) zóveel tijd voor dat jouw mogelijkheid om met nieuwe argumenten te komen waarschijnlijk geblokkeerd zal worden. Bij de luisteraars verlies je het vervolgens, want je had geen weerwoord.
2. Weerlegging van enkele punten: Selecteer enkele duidelijke punten en weerleg die. Dit heeft het voordeel dat twijfel wordt gewekt over de kwaliteit van de andere argumenten van de Gish- galloper, want hoe zitten die dan in elkaar. Maar de Gish-galloper zal jou wel beschuldigen van ‘cherry-picking’: hij zal het doen voorkomen dat je ingaat op een detail en dat je wezenlijke argumenten van zijn kant laat liggen.
3. Weerlegging van overheersend thema: iemand is bijvoorbeeld tegen alle vaccinaties, ga dan niet in op de risico’s van de huidige mogelijk nog experimentele covid-vaccinaties, maar beperk je tot vaccinatie in het algemeen. Ga ook niet in op welles/nietes: hoeveel ouderen zijn er in Noorwegen werkelijk gestorven als gevolg van een vaccinatie of was er iets anders aan de hand? Dat zijn nieuwe gegevens die nog niet voldoende zijn uitgezocht. Het voordeel van zo’n algemeen punt is dat de discussie meer inhoudelijk wordt dan wanneer je elkaar met onbewijsbare cijfers om de oren slaat.
4. Weerlegging van één gekozen punt: kies niet zelf, maar vraag de Gish-galloper om slechts één van de punten uit zijn totale verhaal te bespreken. Daarmee wordt de chaos in de discussie beperkt en kunnen er niet steeds nieuwe chaos veroorzakende argumenten in de strijd geworpen worden. Deze manier van werken zal eerder leiden tot een gezamenlijk gesprek omdat de Gish-galloper zelf heeft moeten kiezen wat het meest belangrijke thema is. Maar het werkt alleen als de Gish-galloper enige behoefte heeft om inhoudelijk in gesprek te gaan en er niet alleen op uit is om te ‘winnen’.
5. Kies een zwak punt: Selecteer het zwakste argument dat de Galloper presenteert en weerleg het. Dat is een gemakkelijke optie, maar je bent niet van de Gish-galloper af. Hij zal alles in de strijd gooien om te bewijzen dat je niet echt op hem in bent gegaan en in feide de discussie mijdt. gen argument is. Maar het laat elke weerlegging open voor de beschuldiging dat het de schijnbare autoriteit of inspanning van de Gish Gallop mist.
6. Loop weg. Zeg tegen de persoon dat hij een Gish Gallop is en loop weg. Meestal weet de Gish-gallopper niet wat dat is. Dan staat het even 1-0. En misschien ook wel 2-0 omdat hij even de strijd niet aan kan gaan. Vervolgens zal hij de draad oppakken en zeggen dat dit allemaal bewijst dat je ongelijk hebt. Het heeft één voordeel: je hoeft geen tijd te bestden aan een zinloze discussie.

In de uitzending van Op 1 gebruikte Willem Engel minstens zeven argumenten die hij helemaal niet kan bewijzen. Bij sommige van die argumenten kon zelfs een leek begrijpen dat het onzin was. Toch sprak niemand hem tegen. Sommigen waarschijnlijk omdat ze het zó'n totale onzin vonden dat ze er niet op ingingen (een vorm van weglopen). Anderen waren mogelijk onvoldoende voorbereid op de komst van een Gish-gallopper. Waarschijnlijk denkt Willem Engel nu nóg meer dat hij gelijk heeft, want niemand sprak hem tegen. gegrepen

De kracht van de Gish Gallop is zijn vermogen om de schijn van autoriteit en controle te creëren. De Galloper kadert het debat en dwingt tegenstanders om op hun voorwaarden te reageren. De Galloper wint door erop te wijzen dat hun tegenstanders hun argumenten onvoldoende hebben weerlegd.

Het doel van de Gish-galloper is niet om door middel van de feiten te winnen, maar om de tijd en moeite die ze nodig hebben om maximale schijnbare geloofwaardigheid te bereiken, te minimaliseren, terwijl ze ervoor zorgen dat tegenstanders maximale tijd en moeite besteden aan het weerleggen van onbeduidende winsten. Die strijd win je nooit, je kunt de schade wel beperken (vrij naar een artikel op Rational Wiki)

Pet op, maar wat ben ik vergeten?

We wilden een ommetje maken. Ik zit te wachten op Tineke. Die heeft nog even wat bezigheden binnenshuis.

Dan is ze klaar voor de wandeling. Uiteraard met de Strava, want meten is weten. Ik doe de voordeur open en zoek handtastelijk gewoontegetrouw naar mijn huissleutels. Ze zijn er niet. Hoe komt dat?

Ik ben vergeten mijn jas aan te trekken. Daar zitten ze altijd in. Ik zat dus klaar met mijn onafscheidelijke pet op zonder mijn jas aangetrokken te hebben. Tineke komt bijna niet meer bij.

Het kan natuurlijk nog gekker. Je doet een mondkapje voor maar je bent vergeten je broek aan te trekken. Dat is me nog niet overkomen...

Het ligt aan het immuunsysteem

Het antwoord is heel simpel. Corona is helemaal geen probleem. Je hebt het zelf in de hand.

Die maatregelen zijn dus ook niet niets. Want als mensen hun immuunsysteem op orde houden worden ze niet ziek. Corona heeft dan geen vat op je. Mocht je toch nog een beetje ziek worden: er is een geneesmiddel dat voor 100% effectief is en dat is HCQ. Liefst aangevuld met zink en vitamine D, en er is niets aan de hand. Je bent zó weer het heertje (m/v).

Mocht je toch onverhoopt erg ziek worden, dan was er dus iets met je immuunsysteem aan de hand. Je had dat systeem niet genoeg gesteund en ondersteund. Je had te weinig vitamine-preparaten gebruikt of andere natuurgeneesmiddelen. Misschien rookte je wel. Of je bewoog te weinig. En vooral: je at ongezond. Vlees bijvoorbeeld. En rechtsdraaiende youghurt. Je wist toch dat het linksdraaiende youghurt moest zijn? Tsja, kwalijke zaak. Het is dus eigenlijk je eigen schuld als je toch nog ziek wordt van corona. Maar daar ben je niet ziek van geworden. Er is nog niemand gestorven aan corona. Er was bij jou al sprake van onderliggend lijden.

Moet de samenleving op slot omdat jij je immuunsysteem niet op orde hebt? Ga je nou gauw in een hoek zitten schamen. We hebben je jarenlang gewaarschuwd. En het afgelopen jaar extra vaak. Als je nu tóch nog ziek wordt van corona, ja, dan heb je het natuurlijk aan jezelf te wijten. Je wilde zeker voor een dubbeltje op de eerste rang zitten en maar kijken waar het gezondheidsschip zou stranden…

Als je je nu alsnog meldt bij de dokter, dan ben je dus te laat. Maar goed, we willen het toch nog even proberen met jou. Een shotje HCQ, een bodempje zink, een dosis vitamine D. HCQ helpt niet, zeggen de meeste recente onderzoeken. Die zeggen dat de onderzoeken die zeggen dat het wel helpt zijn gefinancierd door de HCQ-fabrieken. Maar dat moet je niet geloven. Dat zegt de vaccin-industrie dus. Die heeft belang bij negatieve informatie over HCQ. We hebben het allemaal peer-reviewed uitgezocht. Door onze eigen vrienden en vriendinnen. En die zijn het allemaal met ons eens. Dus is het wetenschappelijk bewezen.

Tsja, de dood hoort nu eenmaal bij het leven. Zo is het toch? Wat we je liever niet vertellen is dat je kunt stikken als gevolg van covid-19. Zoals je anderen vroeger door jouw roken in ademnood bracht, zo kun jij dat nu ervaren. Dan maar naar het ziekenhuis? Sorry: daar is geen plek voor jou. We gaan niet met zijn allen betalen voor jouw ongezonde levensstijl.

We hebben dus dé oplossing tegen covid-19 en alle volgende virussen. Hou je immuunsysteem op orde. Helpt het niet, dan heb je pech gehad. Had je je immuunsysteem maar op orde moeten houden.

We geven net zo goed advies als de longarts die tegen zijn patiënt met longkanker zegt: 'Had je maar niet moeten roken'. Ik geef je nog een paar inhalers mee om wat adem krijgen. Maar we kunnen wel zeggen dat we dé oplossing in huis hebben. Niet meer roken. Sorry als u daar niets aan hebt, maar  we hadden u gewaarschuwd. En u had HCQ moeten slikken. Nu het zó ver met u gekomen is moet u het verder zelf maar uitzoeken. 

Pasfoto

Deze keer een pasfoto van onze 16-jarige huiskater Ringo. Het was lang geleden dat er een foto van hem was gemaakt. Hij is een beetje bang voor het fototoestel. 

Je kunt zomaar in een fototoestel verdwijnen. Want volgens de Baas zit er al een vogeltje in. Want hij zegt: “Ringo, kijk eens naar het vogeltje!” Dat vogeltje wil Ringo best eens bekijken. Maar als er een vogeltje in past, past Ringo er misschien ook in.

Zo’n oude spiegelreflex, daar zat je nog ruim in als kater. Maar is zo’n klein pocketcameraatje, dat zit best krap. Liever niet dus, als het aan Ringo ligt.

Op het moment dat de Baas de foto nam was Ringo niet helemaal bij de les. Hij hoorde verdachte geluiden in huis, maar hij kon ze niet thuis brengen.

Strikt genomen hoefde dat ook niet, want hij was al thuis. Maar zo'n conclusie was toch wat de ingewikkeld voor onze huiskater.

Gish-gallop (2)

Alweer Willem Engel. Als hem een kritische vraag bij één van zijn stellingen wordt voorgehouden tijdens een TV-programma voor RadioTV Rijnmond reageert hij niet op de inhoud van die vraag, maar hij herhaalt zijn standpunt en voegt er aan toe dat hij sterke aanwijzingen heeft dat degene die dat gezegd wordt betaald door de farmaceutische industrie. Op de vraag van de reporter of hij dat kan bewijzen zegt hij 'we zijn bijna klaar met dat onderzoek'. Dit was weer dezelfde tactiek. Niet op de inhoud ingaan, maar een afleidingsmanouvre inzetten. Daarna hoor je er niets meer van. Het was gewoon een tactiek om op dat moment de verslaggever de mond te snoeren. 'De snelle verandering van onderwerp stelt de spreker in staat om een ongewenst onderwerp of een ongemakkelijk feit te vermijden voordat het een blijvende indruk achterlaat. Door de aanval te richten op een heel ander onderwerp raakt de vragensteller in verwarring' (Ryan Mackay in The Great Internet Conspiracy). 

Films op sociale media

Het is opvallend hoe lang de video’s met de verspreiding van informatie op internet zijn. Minstens een uur, maar vaak 1½ uur. Dat is opvallend in een tijd dat alles alleen maar korter en sneller moet. Maar dat heeft een functie. Het zijn vaak in feite monologen. De interviewer is het van tevoren al helemaal eens met de geïnterviewde en is dus per definitie al uitgeschakeld. Voorbeelden zijn de video’s van Blue Tiger Studios en de Nieuwe Wereld en van ServusTV met Sucharit Bhakdi.

Kenmerkend voor deze tactiek is ook dat er in de titel of bij aanvang al meteen wordt gezegd dat de ander manipuleert, liegt of de ‘tegenstander’ wordt op een andere manier verdacht gemaakt, bijvoorbeeld met beelden (een foto van Hugo de Jonge gemonteerd in een massabijeenkomst van de NDSAP). Die uitspraak of dat beeld blijven dan op zo’n manier hangen dat de kijker niet kritisch meer naar het programma kan kijken. Je zou kunnen denken dat dat eerlijk is, maar het is een vorm van bewuste en vooropgezette brainwash.

De geïnterviewde spreekt voor eigen parochie en kan zich te buiten gaan aan oncontroleerbare redeneringen en het noemen van bronnen zonder dat de interviewer ook maar één kritische vraag zal stellen. De achterliggende gedachte is dat een enorme muur aan tekst tevens als bewijs kan dienen..Voor een publiek dat niet bekend is met deze techniek en een zeer beperkte kennis van de onderwerpen heeft gaat de boodschap er vervolgens ongecontroleerd als zoete koek in.

Statistiek

Een bekend verschijnsel is ook het goochelen met statistieken. Dat gaat zó snel en is zó oncontroleerbaar dat de kijker gemakkelijk in verwarring raakt. Zo zag ik een onduidelijke statistiek die binnen 30 seconden weer werd weggehaald en die desondanks de stelling van de spreker zou moeten onderstrepen. Zelfs een statisticus meldde dat hij er totaal geen chocolade kon bakken omdat het onmogelijk was om de statistiek goed te beoordelen, zelfs niet bij stilstaand beeld.

Dat kan gewoon onhandigheid zijn van de spreker, maar het kan dus ook een onderdeel zijn van de Gish-gallop manier van denken en spreken. Een statistiek doet het altijd goed en voor het kijkend publiek komt dat vaak over als bewijs dat een thema goed is uitgezocht.

Lijsten

Volgens de auteurs van een artikel over deze manier van discussiëren valt de Gish gallop methode vaak op in boektitels die met lijsten werken. De meest beruchte titel schijnt te zijn:

200 Evidence-Based Reasons NOT To Vaccinate van de antivaxx Website Green MedInfo.

Ook een andere bekende ‘teller’ noemt het getal 200: 200 Proofs Earth is Not a Spinning Ball. Maar liefst 200 wetenschappelijke bewijzen dat de aarde plat is.

De punten die in de galop naar voren worden gebracht, zijn vaak kort en niet-specifiek. Het kost veel moeite om alles volledig te weerleggen en het is voor de auteur veel gemakkelijker om er nog een vraag toe te voegen dan voor de respondent om een ​​passend antwoord te formuleren. Dat is dan ook de tactiek: zeg niet zoveel concreet dat je weersproken kunt worden en bedelf niettemin de tegenstander met een enorme voorraad aan veelsoortige ‘bewijzen’die zó gevarieerd zijn dat het een hoop tijd kost om ze allemaal te bestrijden. Als iemand bewijst dat er iets niet klopt is de reactie: ‘maar u gaat hiermee voorbij aan de kern van mijn betoog’.

Senator Ted Cruz, die in zijn studententijd nationaal kampioen debatteren was, beschreef de verspreiding van de Gish-gallop gesprekken als "een verderfelijke ziekte die de essentie van het debat op de universiteit heeft ondermijnd".  En volgens mij ook in de samenleving.