Om onverklaarbare redenen ben ik vanmorgen met de trein in Heeze terecht gekomen. Heeze is een dorp aan de spoorlijn tussen Eindhoven en Weert. Daar stap ik op de fiets en raak verstrikt in de plaatselijke woonerven, doolhoven en bloemkoolwijken. Nooit geweten dat die nogal veelvuldig in Heeze te vinden te zijn.
Het dorp Heeze was aanvankelijk een buurtschap rond een aanzienlijk kasteel: kasteel Heeze. Vooral na 1950 groeide de plaats, o.a. omdat er forensen uit Eindhoven gingen wonen. Er overlijden meer mensen dan dat er geboren worden. De plaatselijke pastoor heeft het er maar druk mee. Dankzij een vestigingsoverschot groeit de plaats echter nog steeds. De forensen worden aangetrokken door de bosrijke omgeving. Tegenwoordig telt het dorp ongeveer 10.000 inwoners.
Op je richtinggevoel kom je het dorp vanuit het station maar moeilijk uit: want bloemkoolwijken tarten de logische richting. Uiteindelijk vind ik toch een uitgang en fiets in zuidwestelijke richting het dorp uit. Even later kom 
ik in de buurtschap Heezerenbosch terecht waar de plaatselijke rododendrons uitbundig in bloei staan.
Ik heb geen landkaart bij me en fiets gewoon alsnog op basis van mijn ingebouwde kompas is zuidwestelijke richting. Daarbij heb ik niet gerekend op de autoweg die hier de oorspronkelijke structuur van het landschap aanzienlijk heeft aangetast. Het gevolg is dat ik in de buitenwijken van Leende beland, waar bombastische villa’s staan op grote percelen bosgrond. De vorige keer dat ik hier fietste was in 1975, toen fietsten we via Leende naar Zwitserland op onze Raleighs met drie versnellingen.
Gelukkig kan ik in Leende over de autoweg en zo kon het komen staan te gebeuren dat ik heerlijk spinnend door het Leenderbos kon gaan fietsen. Het is een vrij uitgestrekt bos ten oosten van Valkenswaard met ook stukken heide en aantrekkelijke fietspaden.
henk 50 