Touwmuseum Oudewater

Je hebt twee kleindochters te logeren en je wilt er een dagje op uit. Je kunt naar de speeltuin, naar de dierentuin, naar het strand. Je kunt ook naar een museum. We gingen naar het Touwmuseum in Oudewater.

Ik had nooit bedacht dat je van touw een museum kon maken, maar het is er toch. Maar eigenlijk moet ik zeggen: ‘over touw’.

Het was nog een hele opgave om het Touwmuseum met het OV te bereiken. Oudewater heeft geen station (meer) en met de bus is het nog een aardig eindje ‘bussen’. Maar uiteindelijk waren we er.

Kleindochter T (7 jaar) en kleindochter H (3 jaar) wilden direct naar het piratenschip. Na enig omkleedwerk staken we van wal en dobberden op de woeste baren van de Hollandse IJssel. Opa Henk werd gevangen genomen en aan dek in de boeien geslagen.

Daarna was het tijd voor het leggen van ingewikkelde knopen. Niet besteed aan opa Henk. Hij ligt zelf al genoeg in de knoop. Maar kleindochter T kwamsamen met oma Tineke een heel eind met vogelnestjes en hondenkoppen en wat er nog meer in de aanbieding was.

In het Touwmuseum van Oudewater

Vervolgens werd er beneden een film gekeken over het maken van touw. Dat is toch wel weer een ingenieus verhaal. Wie heeft zoiets verzonnen? En hoe bedenk je dat vrouwelijke planten een heel andere functie hebben bij het maken van touw dan mannelijke planten? Ooit is dus iemand op dat idee gekomen. De lijnbaan waar het touw in elkaar geflanst werd was overigens 300 meter lang. Daar kun je een aardig touwtje van leggen.

Tenslotte kwam een vrijwilliger van het museum een touw maken. Kleindochter T moest stevig werk verzetten om te zorgen dat de draden gespannen en goed gekaard werden. Uiteindelijk was het touw kant en klaar en kreeg ze het mee als springtouw. opa Henk kreeg geen springtouw. Het vermoeden bestond dat hij te onhandig zou zijn om touwtje te kunnen springen.

Buiten bevond zich nog een speeltuin vol touwladders en ander trekwerk, maar we moesten de bus halen. Die misten we. Dus werd het een tijdje later en met een omweg via Utrecht. 

Auteur: henk50

Ik ben orthopedagoog/GZ-psycholoog. Vanaf 1975 heb ik gewerkt in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Schrijven is een hobby en een ontspanning voor mij, vandaar dat ik het niet kan laten om dagelijks iets te schrijven, meestal ook op mijn weblog. Omdat ik zo lang in 'de zorg' heb gewerkt heb ik veel zogenaamde casuïstiek ter beschikking. Soms gebruik ik voorbeelden uit de dagelijkse praktijk op mijn weblog, maar de beschrijvingen zijn altijd vermengd met andere -vaak gedateerde - verhalen. Er komen dus geen één-op-één verhalen voor. Dat zou ook niet mogen vanwege het beroepsgeheim. De namen die ik gebruik zijn altijd gefingeerd. De pedagogische en psychologische voorbeelden hebben dus wel enig waarheidsgehalte, maar ze hebben de pretentie om toch onherkenbaar te zijn. Mocht de lezer toch iemand herkennen, dan is dat waarschijnlijk toeval. Een enkele keer zijn voorbeelden van dialogen geheel gefingeerd. Uit de privésituatie wordt slechts zeer beperkt iets vermeld, waarbij ik met name zorgvuldig om ga met fotomateriaal. De namen van mensen die reageren worden nooit door mij doorgegeven aan derden, ze blijven in mijn afgesloten Wordpress-domein.

Eén gedachte over “Touwmuseum Oudewater”

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: