Nee, het is hier niet de IJssel, maar de Hollandse IJssel. Een echte rivier, maar wel kort: maar 46 kilometer lang. Oorspronkelijk was het een zijrivier van de Lek.
Sommige mensen hebben het over de eicel, maar de IJssel is wat anders dan de Hollandse eicel.
Ik vind de Hollandse IJssel een bijzondere rivier, omdat je op korte afstand zover verschillende typen landschap ziet en ook erg gevarieerde bebouwing. Industrie en woningen wisselen elkaar af, maar van beiden zie je ook historische bebouwing én nieuwbouw. De lelijkste nieuwbouw wordt gevormd door de ‘dozen’ van de distributiecentra. Heen en weer fiets je in 90 kilometer aan beide zijden een groot deel van de Nederlandse landschappen langs.
De veerpont Zeemeeuw zet mij vanuit Ouderkerk over naar een buurtschap dat Groot Hitland heet. Er is hier een haven met tal van oude schepen die volgens mij voornamelijk dienst doen als woning. Ik fiets verder over de slingerende dijk in de
richting van Capelle aan den IJssel, dat één geheel vormt met de enorme nieuwbouwwijken van Rotterdam. En ook in Capelle dacht men in de jaren ’60 en ’70 dat iedereen hoog en gelijkvloers wilde wonen, dus werd er Plattenbau gepleegd van vaak 13 verdiepingen, met veel groen rond de flats. Oftewel het Bijlmer-concept.
Vlak voor de bebouwde kom van Capelle sla ik af: een recht fietspad brengt mij door stroken bos en weiland naar de ’s Gravenweg. Dit is één van de vroegere wegen door het vroegere tuindersdorp. Aan deze wegen woonden de tuinders, en er achter waren de kavels land met kwekerijen. Er staan nog steeds een aantal authentieke huizen, maar een deel van de percelen is nu bebouwd met protservilla’s, vaak met grote hekken en alarminstallaties. Ze komen zo van de tekentafel en onder de daken kan geen vogel meer terecht, want de klassieke dakpannen werden niet meer gebruikt. Zo verliest een oud dorp zijn oorspronkelijke sfeer.
Ik kan over de ’s Gravenweg Rotterdam binnen fietsen, maar ik laat me graag verrassen. Dus kies ik tal van slingerende fietspaden door Capelle waarbij ik op den duur nauwelijks meer weet in welke richting ik fiets. Het is bewolkt en er staat nauwelijks wind, dus ik kan me niet op de zon en de wind oriënteren.
Capelle is één van de groenste gemeenten van Nederland, dankzij de groen buffers tussen verschillende wijken.
Ik fiets door het Schollebos en kom dan in de wijk Capelle Schollevaar terecht. Dit is een echt bloemkoolwijkengebied, waarbij je maar moet raden welke kant het allemaal uit gaat. Er schijnen regelmatig mensen hun huis niet meer te kunnen vinden. Wel groen en met veel water, dat dan weer wel.
Een winkelcentrum ziet er tamelijk zieltogend, alleen de snackbar doet goede zaken. Er zal ook wel een tattooshop zijn. Hoe meer tattoo, des te meer ellende.
Een deel van de woningen lijkt aan renovatie toe te zijn. Een paar keer staan hangjongeren in donkere tunneltjes bier te drinken en te blowen. Een groepje suggereert dat deze ‘ouwe’ er niet door mag. Maar ik kom heelhuids aan de andere kant het tunneltje weer uit.
Na de spoorlijn naar Gouda kom ik op een bedrijventerrein uit en loop daarna vast op de autoweg. Dat krijg je als je je eigen route bedenkt zonder ook maar één keer op de kaart te kijken. Na enig zoekwerk is er een tunneltje en daarna volgt de wijk Rotterdam Zevenkamp, een wijk die in de jaren ’80 uit de grond werd gestampt. Geen bloemkoolwijk meer, dat was alweer uit de mode. Hier zijn de wegen recht en er is afwisseling tussen hoog- en laagbouw.
In dat soort wijken ontstaan vroeg of laat toch weer problemen. Er is geen sprake van natuurlijke groei, opeens wonen er zo’n 20.000 mensen en na een tijd verdwijnt de eerste generatie die het kan betalen naar een andere wijk.
Ik heb alweer geen idee waar ik uit kom, maar opeens fiets ik een groen gebied binnen, langs een oude dijkweg. Dat is het aardige van Rotterdam: er zijn nog steeds tal van mooie landelijke gebieden bewaard gebleven. Dit is een stukje ‘oud land’ dat niet is opgespoten, met ook oude woningen en boerderijen. En dan is er een grote waterplas. Dit is de Zevenhuizerplas, ontstaan door zandwinning ten behoeve van de wijk Zevenkamp.
Achter mij de nieuwbouw en hoogbouw van de Vinex-locatie Nesselande. Voor mij de lintbebouwing van een dijkdorp: Oud Verlaat. Die kant moet ik uit, wil ik straks nog weer in Delft uit kunnen komen.
henk 50 