Preppen (3)

In Genesis 41 vertelt Jozef aan de Farao van Egypte dat er na zeven 'vette' jaren zeven 'magere' jaren zullen komen. Hij adviseert de Farao om nú graanschuren te bouwen om een deel van de overvloedige oogsten op te slaan. Met die extra voorraad kan een komende schaarste bij de oogsten beperkt worden.

De Farao volgde het advies van Jozef op en liet graanschuren bouwen. Een voorbeeld van ‘preppen’ aan het begin van het Oude Testament.

Preppen is van alle tijden

Eigenlijk zijn we als mensen altijd al aan het preppen geweest. We hebben dijken laten bouwen voor het geval er (te) hoog water komt, we bouwden vestingsteden voor het geval er een vijand het land binnen zou vallen. Nederland is wereldberoemd geworden door één van de grootste prepprojecten ter wereld: het Deltaplan. De vaccinaties die we tegenwoordig kunnen halen zijn allemaal bedoeld om mogelijk komende golven van ziekten het hoofd te kunnen bieden. Alle verzekeringen zijn vormen van ‘preppen’: voor het geval dat…

In de woonplaats waar ik geboren ben was men tegen verzekeringen en later ook tegen vaccineren. Toen er enkele boerderijen afbrandden betaalde het hele dorp het herstel. Eventuele ziektes werden niet bestreden door vooraf te vaccineren. Je mocht pas de strijd aangaan als je al door het kwaad getroffen was. Overigens vertrouwde men wel op de sterkte van de dijken die rond het dorp lagen voor het geval er weer hoog water zou zijn.

Als ik op de fiets stap zitten er in de fietstas allerlei middelen die met preppen te maken hebben. Ik heb mijn medicijnen mee voor het geval ik de laatste trein mis. Reparatiespul voor het geval ik pech krijg met de fiets. Een kopie van mijn treinkaart voor het geval de telefoon niet meer kan opladen. Regenkleding voor het geval het gaat regenen. En ik zet mijn fiets op slot, hoewel dat volgens één van mijn vroegere cliënten niet nodig is, omdat mijn fiets een eigen beschermengel zou hebben.

Het kan natuurlijk ook anders. Een kennis besloot om zonder enige voorbereiding om opeens op de fiets te stappen voor een lange rit. Hij had niet berekend hoe ver het was. Hij had geen extra kleding mee, ook geen regenkleding, geen eten ('dat scoor ik onderweg wel') en hij had geen weerbericht beluisterd. Zo'n levenswijze spreekt mij erg aan, maar ik waag me er niet aan. De kennis kwam van een koude kermis thuis: nog voor Gouda kreeg hij een lekke band en hij moest tot aan het station van Gouda lopen. Hij kreeg het koud en bovendien ging het ook nog sneeuwen. Hij had best trek en wilde even opwarmen, maar de eetgelegenheid die hij passeerde zat dicht. Verder dan Gouda is hij niet gekomen. Hij hield er wel een mooi verhaal aan over.

In één opzicht ben ik tegenwoordig ‘antipreps’: ik heb geen idee waar ik zal gaan fietsen. Er zijn mensen die precies hun route uit stippelen, vaak inclusief knooppunten, maar in dat opzicht ben ik een complete zwerver. Het enige doel is dat ik aan het eind van een fietsdag ergens op een station aan moet komen.

Onder het hedendaagse ‘preppen’ verstaan we iets anders. Het is het voorbereid zijn op een mogelijke ramp en je daar min of meer tegen ‘wapenen’. Het gaat doorgaans niet om een concreet scenario (een mogelijke watersnood), maar om een ramp met een apocalyptisch karakter die ons voorstellingsvermogen min of meer te boven gaat. Dat is deels ook wel begrijpelijk, want we zijn zó afhankelijk geworden van technologie dat een kleine hapering tot een groot gemak kan leiden.

Opvallend is dat het meest verkochte 'prepmiddel' een filter is om water te kunnen zuiveren. Er wordt door sommige verkopers zelfs beweerd dat je op die manier zelfs radioactief besmet slootwater zou kunnen zuiveren.