Nu we het toch over China hadden... Dit bord hangt niet op een Chinees station, maar op het station van Steenwijk. Oftewel het station van Si téng wéi ke.
Ik heb gekeken of er een camera met gezichtsherkenning hangt, maar die heb ik niet gezien. Maar mogelijk zit die camera verstopt in een plaatselijke plant.

Tot vorig jaar stroomde de trein naar Leeuwarden op toeristentijden voor een groot deel leeg in Steenwijk. In het kader van de spreiding van het toerisme hadden de Chinezen namelijk Giethoorn ontdekt als ‘typical Dutch’.
Maar ja, als je in Steenwijk bent ben je nog niet in Giethoorn. Daarom was er een speciaal Chinees toeristenbureau gevestigd in het station van Steenwijk. Vanwege corona vermoed ik dat dat bureau momenteel gesloten is. In ieder geval komen er veel minder toeristen naar Steenwijk. Daar werd namelijk door de middenstand van Giethoorn over geklaagd.

De Chinese toeristen werd de weg naar Giethoorn gewezen. Ze konden met de bus (dagkaart voor 10 euro). Met je eigen OV-chipkaart is dat voor minder dan de helft van de prijs, met dezelfde bus.
Ze konden ook een fiets huren. Dat leidde tot gevaarlijke taferelen, want China is geen fietsland meer. Fietsen door Giethoorn vraagt om veel behendigheid, regelmatig plonzen er fietsers in het water. Ze konden ook een taxi nemen.

En in Giethoorn moet er dan natuurlijk gevaren. In het drukke seizoen leek het meer op botsbootje spelen.
De oorspronkelijke punters zie je trouwens eigenlijk niet meer. De Chinezen huren massaal elektrieke fluisterboten met gezichtsherkenning.
Wij hebben ooit een punter gehuurd. Dat valt niet mee. Vooral niet als de stuk in de blubber blijft steken. We kregen toen ook een aanvaring met de plaatselijke rondvaartboot. Gelukkig wist iedereen het hoofd boven water te houden.