Delftzicht

We wonen in het dichtstbevolkte deel van Nederland, maar rond ons huis hebben we toch nog de ruimte.

Achter ons huis wordt in de Spoorzone (de spoorlijn is zeven jaar geleden ondergronds gegaan) volop gebouwd: er komen 1500 woningen, die tot 20 hoog de lucht ingaan.

Zicht op Delft

Maar aan de voorzijde loopt de Schie. Dit is de plek waar Johannes Vermeer zijn Zicht op Delft schilderde. Daar mag niet gebouwd worden.

De foto maakte ik als tijdsopname van 30 seconden vanaf het dakterras van onze flat. De plek waar Vermeer schilderde, maar dan 20 meter hoger.

De toren in het midden is de 109 meter hoge toren van de Nieuwe Kerk, die inmiddels ook niet zo nieuw meer is: hij dateert uit 1496, maar brandde (deels) twee maal af. 

Fietsboten

Nog een foto van het water voor ons huis. De Kolk is al sinds de Middeleeuwen de haven van Delft. Vroeger meerden hier zelfs zeeschepen aan. Tegenwoordig voornamelijk plezierjachten.

Voor coronatijd kwamen hier ook dagelijks toeristenbussen met Chinezen een kijkje nemen. Af en toe viel er eentje in het water. Die zien we niet meer. Het is een stuk rustiger geworden.

De Kolk in Delft. Op dit plekje schilderde Vermeer zijn Zicht op Delft.

De drie schepen links zijn fietsboten. Dat is een groeiende trend in het fietsvakantieverkeer. Men neme een blik Amerikanen. Men zoeke er een gids bij. En een kok. Men kope een voorraad identieke E-bikes met toerusting in. Nu nog die Amerikanen op de fietsboot zien te krijgen. En ziedaar: het recept voor een bijzondere vakantie voor de Amerikanen en voor de schipper wordt het nuttige met het aangename gecombineerd.

De toeristen stappen ’s morgens na het ontbijt als file op de fiets, waarbij eerst nog een gezamenlijke groepsfoto wordt gemaakt. Het begin is onwennig en stuntelig. Het verbaast me dat er niet meer ongelukken gebeuren.

Ze fietsen naar Rotterdam (14 km) of naar Den Haag (10 km). Allemaal ‘Amazing’! En ziedaar: even later arriveert de boot ook. Hoe mooi is dat. Ze hebben allemaal – net als de Hollanders – enorme afstanden afgelegd op de E-bike. En ’s avonds krijgen ze een typisch Hollands gerecht in de vorm van ‘stoefpotje’ en eppelmoes.

Op de foto zie je de Kolk, met het karakteristieke en iconische zeilschip dat hier al jaren mooi ligt te wezen. De toren is van de Nieuwe Kerk, met zijn bijna 109 meter hoogte bijna de hoogste kerktoren van Nederland. 

Gemeenteraad Delft

Bij de verkiezingen voor de gemeenteraad van onze woonplaats heeft Groen Links de eerste plaats af moeten staan aan studentenpartij STIP. 

Ook D’66 werd groter dan Groen Links. Wel tellen deze drie partijen in de gemeenteraad evenveel zetels en per partij 24 stoelpoten.

  1. Studenten Techniek in Politiek 15,8%
  2. D’66 14,6%
  3. Groen Links 13,6 %
  4. Hart voor Delft 13,5%
  5. VVD 8,3%
  6. PvdA 7,2%
  7. SP 5,9%
  8. CDA 5,1%
  9. Onafhankelijk Delft 4,7%
  10. Christen Unie 4,7%
  11. Volt 4,6%
  12. Bij 1 2,1%

Grote verliezer is Onafhankelijk Delft. De stemmen lijken vooral naar nieuwkomer Hart voor Delft te zijn gegaan. Die partij krijgt 5 zetels, terwijl Onafhankelijk Delft terugvalt naar twee zetels. Ook SP, CDA, Christen Unie en Volt gaan twee zetels in de nieuwe gemeenteraad bezetten. Bij 1 haalde de kiesdrempel niet.

In Nederland is de burgemeester niet gekoppeld aan de uitslag van de stemmen binnen de gemeenteraad. De populaire burgemeester en voormalig minister Marja van Bijsterveldt (CDA) mag gewoon haar termijn uitdienen. 

Strandbad aan de Schie

Wij wonen aan het Schiekanaal: de waterweg tussen Rotterdam en Leiden via Den Haag. 

Over dat water komen veel middelgrote binnenvaartschepen (tot 1500 ton). Daarnaast varen er in de zomer veel plezierjachten en fietsboten. En de roeiverenigingen van studenten in Delft oefenen er met de vier met stuurman, de zes met stuurman en de acht met stuurman.

Zomerse avond aan de Schie

Met dit warme weer zijn de kades langs de Schie omgetoverd tot strandbad zonder zand.

En op de fietspaden langs beiden zijden van het water lijkt het wel spitsuur vanwege de vele fietsers.

Het grasveld voor ons huis is in gebruik als zonneterras, maar ’s avonds niet vanwege de schaduwen van de bebouwing.

We zien dat allemaal gebeuren vanuit ons huis. En het is best gezellig. 

Waar zijn al die fietsen gebleven?

Twee jaar geleden kleurde Delft oranje. Overal stonden, lagen of hingen Mobike-fietsen. Ze zijn bijna allemaal verdwenen. 
Verzameling Mobikes in Berkel en Rodenrijs

De Mobike was een huursysteem voor fietsen, een soort OV-fiets. De fiets hoefde je niet terug te brengen naar een bepaalde plek. Ze stonden overal en nergens. Dat was dan ook één van de problemen.

Op een gegeven ogenblik stonden trottoirs en zelfs parken vol met achtergelaten Mobikes. Met een rolstoel of kinderwagen liep je steeds vast. Dat werd ook de Delftse politiek te gortig.

Ik heb de Mobikes teruggevonden. Ze staan nu op een bedrijventerrein in Berkel en Rodenrijs. Het schijnt dat ze na de lock-down toch weer terug komen. Eerst moeten de banden weer worden opgepompt.  

Man in de gordijnen

Eén van de meest hilarische stukjes documentaire die ik tijdens cursussen laat zien is die van  'de gordijnenman'. Het gaat over een man die erg verlegen is en die zich verstopt heeft door zich in te rollen in het gordijn van de woonkamer. Hij noemt zichzelf 'de gordijnenman'.

Huiskater Ringo is ook een soort van gordijnenman. Hij had namelijk tegen de gordijnen gewaterd. Om die reden en in dier voege had Tineke besloten dat de gordijnen gewassen moesten worden. Een toevallig passerende bezoeker had de gordijnen van de haakjes gehaald en in de wasautomaat gestopt.

De gordijnen moesten ook weer opgehangen. Je raadt het nooit, maar dat heb ik dus gedaan. Voor het eerst in mijn leven heb ik gordijnen opgehangen. Zo zie je maar weer: een man is nooit te oud om te leren. Weer een ‘competentie afgevinkt’. ‘Meneer is in staat om zelf de gordijnen op te hangen’.

Vanmiddag liepen we door de stad en we keken bij diverse makelaars naar huizen. Dat moet je af en toe doen om te kijken of je niet toch een beter huis had kunnen kopen voor een lagere prijs. Totnutoe hebben we geen enkel beter huis kunnen vinden voor een lagere prijs. Geen wonder: de huizen zijn 20 tot 30% duurder geworden… (In onze omgeving is de gemiddelde prijs voor een woning van 100 vierkante meter nu bijna 400.000 euro).

We zagen een gestoffeerd appartement te huur zonder gordijnen. Er stond bij: 'voordat u deze woning betrekt zullen de gordijnen worden opgehangen. Ik zei tegen Tineke: 'dat kan ik mooi doen'. Toch weer kans op een nieuwe baan: gordijnenman.