Wie ben ik? Mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis zijn voortdurend op zoek naar een identiteit. Ze beleven zichzelf als 'gefragmenteerd'.
Criterium 3: Een voortdurende verstoring van het gevoel voor de eigen identiteit, zoals blijkt uit een instabiel zelfbeeld.
Mensen met een ernstige borderline persoonlijkheidsstoornis hebben niet alleen een permanent wisselend beeld van de ander (bijvoorbeeld: de ene keer is iemand de beste buurman die er ooit is geweest, de volgende keer heeft hij een aanklacht aan zijn broek), maar het beeld is van zichzelf is ook constant aan verandering onderhevig (je wint en je bent de beste, de volgende wedstrijd verlies je en jij en je leven stellen helemaal niets meer voor).
De oorzaak van deze wisseling is o.a. de permanente neiging om zichzelf met anderen te vergelijken. Dat heb ik eerder beschreven als het ‘afgeleide zelfbeeld’. De persoon loopt de deur uit met een 8. Dat is top. Maar even later komt er iemand naar buiten met een 9. Nu stelt ze opeens helemaal niets meer voor.
In de biografie over Marilyn Monroe wordt beschreven hoe het zoeken naar voortdurend meer aandacht de drijfveer was in haar leven. De aandacht was de kurk waarop ze functioneerde. Die moest de leegte van haar eigen 'ik' camoufleren. Een dag met minder aandacht was een waardeloze dag omdat ze 'dus' minder voorstelde. Zo'n dag eindigde steeds vaker in overmatig drankgebruik.