Het is natuurlijk helemaal niet koud. Toch vreemd dat ik bij een temperatuur van net boven het vriespunt ontdek ik dat koude handen en voeten oploop.
Tineke heeft mijn warme pooljas weggegeven aan het Leger des Heils. Dat ik het nu koud krijg op de fiets ligt echter niet aan Tineke. Ik kan haar niet de schuld geven. Ik heb het over de koude uitstekende delen op de fiets: handen, voeten en oren.
Kan het zijn dat met het stijgen van de leeftijd ook de gevoeligheid voor koude stijgt? Dan is het zaak om mij te wapenen.
Eerder al kreeg ik de suggestie van elektrische voetenwarmers. Dank daarvoor. Ik heb me er enigszins in verdiept, maar ik ben er nog niet uit. De recensies zijn namelijk nogal tegengesteld.
Wat heb ik gisteren gedaan, toen ik in het kader van mijn werkzame leven op een afspraak binnen winterse fietsafstand (20 km) moest verschijnen?
- Het eerste wat ik tegen mezelf zeg is dat het helemaal niet koud is. Gewoon gaan fietsen en dóórtrappen.
2. Het tweede is dat ik een jas aantrek. In dit geval een winterjas. Met daaronder een wollen trui.
3. Het derde is dat ik geen pet op zet, maar een muts. Ook je oren kunnen het namelijk koud krijgen. Je bent dus een muts als je met koud weer alleen een pet op je hoofd hebt. Die zette ik ook op bij de vorige Elfstedentocht en ik was niet de enige.
4. Een optie is bij een hele fietsdag dat je een lange thermo-onderbroek aantrekt. Dat wilde ik niet, ik vind het geen gezicht enhet wildplassen wordt ook onmogelijk gemaakt. Maar Tineke – die hier in huis doorgaans de broek aan heeft – vindt dat ik dat wel moet doen bij temperaturen beneden het vriespunt. er maar eens naar haar moest luisteren.
5. Het vijfde is dat ik winddichte hoge schoenen heb aangetrokken. Het woei helemaal niet, maar het hielp toch.
6. Het zesde was dat bij een lange fietsdag voorlopig nog opwarmers in mijn handschoenen stop. Je legt ze thuis in bijna kokend water en daarna kun je ze met het verwijderen van een strip warm laten worden totdat het tegendeel blijkt.
De afstand van gisteren was te kort voor dit soort ornamenten. Vandaag zit ik langer op de fiets. Vanmorgen heb ik enkele van deze ingedriënten in mijn fietstas gestopt. Je weet maar nooit...
henk 50 
even wat puntjes die ik graag wil zeggen:
-over die elektrische voetenwarmers: ik zou niet de goedkoopste nemen, de duurdere zijn echt beter.
-die lange thermo-onderbroek van tineke is echt onmisbaar.
-omdat ik gauw last heb van koude oren doe ik meestal 2 mutsen op, zo lekker warm, de wind gaat er dan niet doorheen en niemand ziet het.
-je kunt een soort kappen aan je stuur zetten, daar doe je dan je handen in, helpt heel goed.
ben je al gauw jarig? dan weet je al wat je vragen kan :).
groeten mia
@ Mia: ik ben in de zomer jarig. Dan moet ik erg ver vooruit kijken…
Die kappen aan het stuur had ik in mijn schooltijd met terugtraprem, maar hoe werkt dat met versnellingen?
Gisteravond was het superkoud op de fiets. Mijn handen voelden nog steeds koud aan toen ik alweer binnen was en de handschoenen had uitgetrokken. Als het erger wordt met de leeftijd zien de mensen binnen een paar jaar dus een sneeuwvouwtje voorbijfietsen 🙂 .
@ Petra: idd, en volgens mij kwam dat vooral doordat het zo kil was. Ik stapte in Antwerpen Berchem op de trein na een ritje door de Belgische Kempen. De hele terugreis had ik nodig om weer warm te worden.
Velen van ons ouderen slikken bloeddruk verlagende middelen. Een nare bijwerking is dat dwingt ouderen het sneller koud krijgen. Het eerst te merken aan handen en voeten. Toch, is mijn ervaring, bij fysieke inspanning worden deze ledematen weliswaar eerst koud maar gaandeweg toch weer warm. Ervaring heb ik daarvoor opgedaan tijdens het wandelen maar ook tijdens het fietsen.
@ Kees: gelukkig ben ik nog niet echt aan de pil, Tineke heeft wel een voorraad. Pas sinds die tijd hoor ik haar over de kou. Gisteren zes uur gefietst, maar lichaam prima warm, handen ook, maar voeten lukte niet.