De droom van de logopedist

Psycho-analyticus Carl Jung heeft veel geschreven over 'droomduiding'. En nog altijd zijn er psychiaters die gebruik maken van droom-analyses.

Ooit heb ik mijn dromen bijgehouden. Dat vraagt enige oefening. Ik had een schrijfblok naast mijn bed en meteen zodra ik wakker werd moest ik opschrijven waar ik over gedroomd had. Als je daar een paar minuten mee wacht ben je (bijna) alles kwijt. Uiteindelijk kon ik soms meer dan tien dromen reproduceren. Maar dit soort bezigheden werkt verstorend op de nachtrust. Ik ben er dus maar weer mee gestopt.

In dromen van veel mensen komt het thema ‘controleverlies’ – danwel machteloosheid – voor. Hoe ouder mensen worden, hoe vaker deze thema’s naar boven schijnen te komen.

Zo droom ik regelmatig dat ik in een kerkdienst voor moet gaan en dat ik al mijn papieren kwijt ben. Ook het begin van de dienst (het uitspreken van het votum en de zegengroet) is me compleet ontschoten. Gelukkig kan ik een lied opgeven en dan heb ik even de tijd om votum en zegengroet op te schrijven. Zodra ik kan schrijven weet ik het weer.

Tegenwoordig leid ik geen kerkdiensten meer, maar het droomthema komt nog wel steeds terug. Ik droom niet over het geven van cursus (daar heb ik kennelijk meer het gevoel over dat ik voldoende controle heb).

Vorige week moest ik een lezing verzorgen op een gesticht waar ik vroeger gewerkt heb. Voor een deel van de medewerkers was ik dus nog een bekende verschijning.

De logopedist die bij de organisatie van de dag betrokken was vertelde dat ze had gedroomd dat ik op het terrein liep, dat ik vervolgens als grap over een heg was geklommen, maar dat ik niet wist dat er direct achter de heg een sloot lag. Ik was pardoes in de sloot gevallen.

Het probleem was nu hoe ik verantwoord uit die sloot gevist kon worden en weer voldoende toonbaar mijn verhaal zou kunnen doen. Wat had deze droom haar te zeggen?