Bijna drie maanden zijn we niet naar de kerk geweest. Nu twee keer achter elkaar. Een trouwdienst op vrijdag en een zondagse kerkdienst.
Eén keer hebben we in de kerkzaal een film-avond gehouden voor de oudste groep catechisanten. Dat kon gemakkelijk: een kleine groep in een grote zaal. Als je meer mensen uit wilt nodigen wordt het spannend. Hoe hanteer je de ‘corona-regels’? Het had heel wat voeten in de aarde om de kerkdienst ‘corona-proof’ te maken.

Dat begint al bij de binnenkomst, compleet met vragen, desinfectiezuil en het voorkomen van file-vorming.
Er is een heel systeem bedacht om mensen uit te nodigen én om de anderhalve-meter richtlijn te kunnen hanteren. Familieleden (‘één huishouden’) kunnen bij elkaar zitten, maar tussen de verschillende huishoudens moet de 1,5 meter in acht worden genomen. Dus moet je ook van tevoren weten wie er allemaal komen.
Daarnaast geldt een maximum van dertig kerkgangers. Omdat onze kerk elke zondag een aantal gasten van buiten had moesten die ook weer uitgenodigd kunnen worden. Maar dat is inmiddels allemaal zo goed mogelijk georganiseerd.

Op de foto lijkt de kerk nog best goed gevuld, maar dat is schijn: er blijven hele rijen en plaatsen tussen de rijen vrij. Normaal zit het kerkgebouw elke zondag helemaal vol. En voor de bruiloft zou het méér dan vol hebben gezeten.
Omdat voor ons het zingen erg belangrijk is is dat nog wél wat we missen. Er is een band die prachtige muziek speelt (met tal van instrumenten), er zijn ook twee zangers, maar wij – ‘als gewone gemeenteleden’- mogen niet meezingen. Dat zal nog wel even zo blijven, als ik de onderzoeken van de afgelopen week goed beluister. Gelukkig mag neuriën wel…

Na afloop van de kerkdienst was er altijd veel ruimte voor sociale contacten. Maar ook dat is er nu even niet bij. Even bijpraten buiten en dan weer naar huis. Of op bezoek bij iemand uit de kerk. Dat kan – binnen bepaalde grenzen – gelukkig wel weer.
Volgende week kunnen we de kerkdienst weer via de live-stream bekijken. Op de bank met huiskater Ringo op schoot. Het is mooi dat die mogelijkheden er tegenwoordig ook zijn.
En hopelijk blijft het zó goed gaan dat we aan het eind van het jaar weer met zijn allen de 'gewone' kerkdiensten in ons eigen kerkgebouw bij kunnen wonen.
Vanmorgen ook bij ons sinds maanden de eerste kerkdienst. Bijzonder was dat het vertrouwde al het andere overwon. De desinfectie bij de deur, een looproute door de kerk en de zitplaatsen op anderhalve meter waren er, de samenzang ontbrak maar tegelijk zoveel vertrouwds in Woord en gebed en samen in Zijn Naam. Waarin de Kerk de eeuwen mag doorstaan.