Uiteindelijk fiets ik over de Buurtweg in de richting van Den Haag. Rechts liggen de duinen en het Museum Voorlinden, dat nog steeds op ons verlanglijstje staat.
In de duinen staat af en toe een enorm gebouwencomplex. Her en der wordt er ruimte van het beschermde duingebied ingepikt. Over de Waalsdorperweg
Bron: Jan Willem van Aalst op Wikipediafiets ik Den Haag binnen. Of is het hier Scheveningen?
Ik weet niet of jullie wel eens door Den Haag fietsen. Ik heb een jaar lang elke vrijdag in Monster cursus gegeven en dan fietste ik vanuit Den Haag Centraal naar Monster. Er kwam voor mijn gevoel geen eind aan de bebouwing. Maar nu moet ik helemaal vanuit de noordwestrand van Den Haag naar het zuidoosten doorsteken. Hoe ver zou dat wel niet zijn? Of niet wel zijn? Het is maar hoe je het bekijkt.
Inmiddels weet ik het: volgens de fietsrouteplanner is het bijna 15 kilometer... Het kan wel wat korter trouwens, maar dit is volgens de optie 'gemakkelijk doorfietsen'.
Je snapt het trouwens niet. Den Haag telt (exclusief de Vinexwijk Ypenburg, die tegen Delft aan ligt, op de kaart rechts)) nog geen half miljoen inwoners: hoezo die grote afstanden? Of is dat hier ook een kwestie van ‘beleving’?
Lezers die mijn fietsgewoonten kennen weten dat ik me bij voorkeur niets van routes aantrek: ik fiets gewoon mijn neus achterna, tenzij ik haast heb. Dus zoek ik weer mijn eigen route uit al heb ik nauwelijks een idee waar ik allemaal langs kom. Als een verkeerlicht rechtdoor op rood staat sla ik even rechtsaf enzovoorts. Ik heb trouwens ook geen zin om de al bekende route via Rijswijk te nemen, dus ik moet nog wat omfietsen. Ik fiets zo’n beetje tussen Scheveningen en het centrum van Den Haag door.
Wat me opvalt zijn vooral de grote brede en regelmatig beboomde straten. Dat is toch anders dan in Amsterdam, Rotterdam en Utrecht. Den Haag heeft een meer statig karakter. De voormalige tegelfietspaden zijn bijna overal verbeterd: het zijn asfaltbanen voor fietsers geworden.
Daarnaast valt op dat er tussen alle oudere bebouwing (soms) kolossale nieuwbouw verrijst. Ook is er op tal van plekken nieuwe laagbouw. Ik denk dat er oude huizen zijn afgebroken, maar het kan ook zijn dat open stukken bebouwd zijn. Een vorm van inbreiding dus, want de stad kan nauwelijks 
nog uitbreiden. Ik tast zeker in het duister in raadselen. Maar in ieder geval kan ik constateren dat er op allerlei plekken behoorlijk gebouwd wordt.
Ik fiets door het Valkenboskwartier, een wijk met statige huizen uit het begin van de 19e eeuw. Dan kom ik in het Zuiderpark terecht. Er lopen meerdere fietsroutes door het park, er lopen joggers, het park is goed verlicht, dus het voelt er niet onveilig. Dat moet je altijd maar afwachten in grootstedelijke parken.
Even verderop kruis ik de Melis Stokelaan, één van de langste straten van Den Haag. Hij loopt vanaf de zuidrand van de binnenstad tot aan de huidige stadsrand. Ik volg de weg in zuidwestelijke richting tot aan de grens van Wateringen. Na bijna een uur fietsen ben ik de stad Den Haag weer uit.
henk 50 