Op Schiphol stapt een (ouder) echtpaar in de trein. Ze moeten naar Leeuwarden.
Ze gaan in de Stiltecoupé zitten. De vrouw heeft dat niet direct door. Ze gaat luidkeels (in het Fries) naar een familielid zitten bellen. Sommige reizigers kijken wat verstoord en fronsend, maar niemand zegt wat.
Dan zegt haar man: “Sietske, it moat jirre stil wêze!” Sietske hapert even in het gesprek en breekt het dan af. Op fluistertoon zegt ze tegen haar man dat ze dan misschien maar ergens anders moeten gaan zitten. Dat is de man niet van plan, hij vindt dat hij goed zit.
Ik moet er na 8 minuten uit, op Amsterdam-Zuid (dat rijmt). Ik zeg (ook al op fluistertoon) tegen de man: “Doe ik ook altijd, hoor, als ik met mijn vrouw op reis ben. Anders begint ze te praten en dat stopt niet meer.”
De man begint stevig te lachen, maar zijn vrouw kijkt nogal zuur. Ik hoop toch maar dat ik niet gestookt heb in een goed huwelijk…
